بررسی فصلی بودن عفونت سل اولیه اطفال زیر ۴ سال در بیماران مراکز بهداشت مشهد

مقدمه  سل یک بیماری واگیردار و از جمله مهمترین بیماری­های عفونی کشنده در جهان است. حدود یک سوم مردم دنیا آلوده به این باسیل می­باشند که در عرض 5 سال، 10 % موارد به بیماری تبدیل می­شود. در بیماری سل معمولاً ریه­ها مورد حمله قرار می­گیرند ولی بر سایر قسمت ها نیز می­تواند اثر بگذارد. درمان این بیماری به دوره­های طولانی استفاده از آنتی­بیوتیک­ها نیاز داشته که این­ داروها عوارض زیادی را به دنبال دارد. این مطالعه به منظور بررسی فصلی بودن عفونت سل اولیه اطفال زیر 4 سال در بیماران مراکز بهداشت در مدت 5 سال(1383-1387) در مشهد انجام شده است. روش­کار  این مطالعه به صورت یک بررسی توصیفی – تحلیلی مقطعی انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی شامل 33 نفر از کودکان کمتر از 4 سالی بود که طی سال­های 1383-1387 به مراکز بهداشتی در سطح مشهد مراجعه نموده بودند و تشخیص سل با استفاده از اسمیر یا کشت مثبت از نظر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و یا اثبات سل توسط بیوپسی به­تازگی در آنها مطرح شده بود. نتایج  از 33 کودک مورد مطالعه در گروه سنی 0-4 سال، میانگین سنی 8/2 با انحراف معیار 3/1 بود. 5/48 % از افراد مونث بودند. بیشترین میزان بروز سل در فصول زمستان (4/36 %) و پاییز (3/30 %) بود. ابتلای فصلی در افراد مورد مطالعه با سن، جنسیت، ملیت، سابقه واکسیناسیون قبلی بر علیه سل و سابقه تماس با فرد سلی ارتباط معنی داری نداشت. نتیجه­گیری  توزیع فصلی سل در پاییز و زمستان با این تئوری که روند انتقال عفونت سل با افزایش زمان حضور در ازدحام، تهویه ضعیف و افزایش شیوع سرفه ناشی از سایر عفونت های تنفسی در فصول سرد مرتبط می باشد، قابل توجیه است.